Ik weet niet wat er allemaal gebeurd is de afgelopen dagen, maar voor mijn gevoel tikte ik gisteren mijn nieuwsbrief voor januari en wenste ik even later mijn man een gelukkig nieuwjaar.
En toen was het ineens 31 januari.
Ik weet niet hoe het bij jullie gaat, maar hier geven we regelmatig een heel nieuwe betekenis aan Murphy's law. Gelukkig niet de pech variant, maar wel dat blijkbaar altijd alles tegelijkertijd moet gebeuren waardoor mijn hele goed bedachte planning als een kaarthuis ineen stort.
Nu moet ik wel bekennen dat planning en ik geen goed huwelijk hebben en het feit dat ik een opleiding doe waarbij ze niet bepaald een realistische kijk op de werkelijkheid hebben, maakt het er allemaal niet veel beter op.
Hoe dan ook, na het schrijven van drie verslagen in de hoe-overleef-ik-sinterklaas-met-twee-mini's-modus, bedacht ik dat het tijd werd voor een kerstverhaaltje. Dat werd natuurlijk geen verhaaltje van driehonderd worden. Bovendien had dat masochistische brein van mij bedacht dat het wel leuk zou zijn om iedere avond een nieuw hoofdstuk te plaatsen. Hartstikke leuk als je vooruit schrijft, maar zoals ik al zei: planning en ik verkeren in zwaar weer. Het verhaal was echter zo leuk om aan te werken, dat ik mezelf toestond ( of 'gunde' zoals dat zo mooi klinkt in de commercials) om iedere avond een uitstapje te maken met Adam en Steve. Dat was uitermate gezellig en het resultaat is ook echt iets geworden waar ik trots op ben.
Alleen toen klopte de realiteit weer op de deur: kerstvakantie, inclusief de bijbehorende feestdagen, het ene huis inpakken, het andere huis klaar maken om in te gaan wonen, en nog even twee verslagen afmaken en zes tentamens leren. Ergens tussendoor moest er natuurlijk ook nog geschreven en herschreven worden. De Hartstocht-serie moest ik, na een allerlaatste check, voor 9 januari inleveren, en De Waarheid tussen jou... en mij, een ietwat ongewone feelgood moest eind januari binnen zijn. Ook wilde ik natuurlijk mijn nieuwe plannen showen en daarvoor moest natuurlijk wel een leesbaar plan geschreven worden. Of dat gelukt is, is nog even afwachten ;)
En toen was het 31 januari. De maand is weer voorbij en ging alsof het slechts een dag duurde. Alle tentamens zijn gehaald. Hier en daar met hakken over de sloot, maar het schijnt dat een 5,6 het nieuwe 9,7 is ;). En nog niet alle verhuisdozen zijn uitgepakt, dat duurt waarschijnlijk nog wel even, maar het oude huis is leeg en vanaf morgen niet meer van ons. Februari begint al met een mooie gebeurtenis: het overschrijven van ons oude huis, en de rest van de maand? Ik hoop een stuk rustiger dan januari. Misschien dat ik maar eens naar een mediator moet gaan met mijn planning ;)
Hoe hou jij het gezellig met jouw planning?
Reactie plaatsen
Reacties