Marketing of meer?

Nou, ik kan je nu al vertellen dat het promo-team zoveel meer is. Meer zelfs dan dat ik had durven hopen.

Help, geen uitgever

Toen ik de knoop had doorgehakt, en besloot Bram & Xeno zelf uit te geven, liep ik tegen het bekende probleem aan waar veel auteurs zich op blindstaren: promotie door de uitgever.

Of zoals in mijn geval: geen promotie.

Vaak wordt er gedacht dat een uitgever heel veel werk verzet als het gaat om promotie. Dat is in de werkelijkheid iets minder rooskleurig, en toch is het idee van een breder bereik  voor veel auteurs een reden om een uitgever te zoeken.

Een uitgeverij is echter geen sprookjeswonderland en ook zij moeten keuzes maken en roeien met de riemen die ze hebben. Dus nee, het is niet zo dat de uitgever onbeperkt wonderen gaat verrichten op het gebied van promotie.

Maar dat denken we vaak wel.

En ook ik moest even slikken toen ik besefte dat mijn boeken niet in een brochure terecht zouden komen, niet werden aangeprezen door de uitgever op hun eigen socials met tig keer meer volgers dan dat ik had, en ze werden ook niet opgenomen in het CB waardoor ik bij boekhandels kan opvallen. En ik verdien helaas niet genoeg om zelf een CB-aansluiting te kunnen bekostigen.

Wie niet sterk is…

Moet goed kunnen afkijken. Bij andere selfpub auteurs zag ik ARC-readers, streetteams en ambassadeurs. Dat leek me ook wel een leuk idee. Ik mixte en mengde wat ideeën bij elkaar en zo ontstond het idee achter het promo-team: enthousiaste lezers die als eerste op de hoogte waren van de cover, de titel, en de flaptekst en als eerste de definitieve versies van de boeken opgestuurd kregen, in ruil voor promotie en een recensie.

Het plan vs de uitwerking.

Ik heb best lang getwijfeld of ik het idee wel in de praktijk zou gaan uitwerken. Uiteindelijk besloot ik toch een oproepje te plaatsen. Ik nam mezelf voor om de oproep een week ‘open’ te laten staan en dat tien enthousiaste lezers een heel mooi resultaat zou zijn.

In werkelijkheid werd ik omvergeblazen door de reacties, en binnen een paar uur had ik een heel promo-team van wel 24 bookstagram bloggers. Je kunt je voorstellen dat ik met stomheid geslagen was.

En nee, dat gebeurt niet snel.

En dat was niet het enige…

Schrijven lijkt natuurlijk een eenzaam beroep, vooral als je voor je gevoel niemand achter je hebt staan (ja, ik ben een dramaqueen, I know), maar het tegendeel is waar. Vooral met het promo-team dat ik achter me had staan tijdens het uitgeefproces van Bram & Xeno.  

Toen ik het promo-team bedacht, had ik nooit kunnen dromen van de positieve vibe die erdoor ontstond. Niet alleen had ik een continue glimlach op mijn gezicht vanwege alle prachtige berichten op social media die werden geplaatst en gedeeld, ook het enthousiasme dat ik terugkreeg als reactie op mijn mailtjes was hartverwarmend.

Het is superspannend om voor het eerst je cover naar lezers op te sturen of je flaptekst, en als je dan allemaal positieve reacties en mooie berichten krijgt, is dat echt een kers op de taart. En de slagroom, en die erg lekkere jamlaag ertussen.

Meer dan een promo-team

Dus ja, voor mij was het promo-team echt veel meer dan alleen maar promotie van mijn boeken Voor wie ik ga en Voor wie ik blijf. Het zorgde er voor mij voor dat ik met meer zelfvertrouwen de verhalen heb gepubliceerd en iedere keer vol trots naar de boeken kijk als ik ze voorbij zie komen.

Dus Amber, Cindy, Melanie, Carmen, Mirjam, Amarins, Enita, Stefanie, Katrien, Issie, Nicky, Jaimy, Barbara, Kat, Suzanne, Sabrina, Amanda, Harma, Bianca, Jolijn, Joyce, Sheila, Ilona en Naomi, meiden, dank jullie wel voor jullie inzet en liefde!