Recensies… Yeah or nay?
Zelf heb ik – en ik denk menig auteur met mij – een haat/liefde verhouding met recensies. Reikhalzend kijk ik altijd uit naar de release van mijn boek en de reacties die zullen volgen, tegelijkertijd ben ik heel erg gehecht aan mijn anti-stress mantra en is het aan te raden mij geen moeilijke vragen te stellen want ik vlieg je aan. Ik durf ook te wedden dat ik niet de enige ben die rond die tijd overweegt even een zeer lange tijd offline te gaan om me ergens onder de dekens te verstoppen.
Beetje overdreven?
Uiteraard. Maar als ik geen gevoel voor drama had gehad, was ik natuurlijk geen auteur geworden. Dat gezegd hebbende, is stress vanwege een recensie natuurlijk helemaal niet de bedoeling. Het is ten eerste een enorm compliment dat iemand je boek heeft opgepakt en de moeite heeft genomen om er iets van te vinden. En ten tweede weet je, zodra je gaat publiceren dat je niet iedere lezer kan bedienen. En dat lijkt me ook niet het uitgangspunt van je schrijven.
Toch zijn er echt wel een aantal recensies waar ik zelf altijd een beetje verdrietig van word en in deze blog zet ik ze toch even onder elkaar:
Op nummer 3
Twee sterren, of zelfs minder, en geen recensies.
Dit vind ik eerlijk gezegd een lastig punt, want aan de ene kant hoef ik niet te lezen waarom iemand mijn boek helemaal niet zo leuk vond, maar aan de andere kant kan het ook zo zijn dat door de ‘uitleg’ het hele gevoel van twee sterren of minder genuanceerd wordt. Bovendien kunnen nieuwe lezers aan de hand van de recensies bepalen of de mindere punten voor hen wel zo bepalend zijn. Wat de ene lezer vreselijk vind, hoef voor een andere lezer juist helemaal geen probleem.
Op een gedeelde derde plaats staat trouwens de 1 ster recensie een halve na dag release. Ik heb een keer binnen een uur na release een 1 ster recensie gekregen. Een uur! Gewoon niet doen.
Op nummer 2
Personages verkeerd begrepen of quotes uit het verband getrokken.
Zelf vind ik dit altijd jammer als dat gebeurt. Bij een van mijn eigen boeken werd een keer een personage geciteerd om een bepaald statement te maken (de reden waarom het niet meer sterren waard was ), maar die hele zin was uit verband getrokken en het personage bedoelde juist het tegenovergestelde.
Daar kan ik echt van balen en tijdens het schrijven hoop ik ook altijd dat ik de emoties goed kan overbrengen zodat het aankomt.
Op nummer 1
Als ik eerlijk ben, vind ik 2 & 3 eigenlijk niet zo heel erg. Recensies zijn lezerservaring en wat ik eerder ook al zei is het een enorm compliment dat iemand jouw boek heeft uitgekozen om te lezen. Dat brengt me wel gelijk bij mijn ultieme nummer 1: de recensie die je niet kreeg.
Daar zijn meerdere varianten van en ik weet niet zo goed welke ik nou het meest vervelend vind.
Alle auteurs van de bundel noemen/taggen, behalve…
Ooit schreef ik een verhaal voor een bundel. Een recensent besteedde aandacht aan de bundel en noemde bijna iedere auteur. Bijna iedere auteur. Goh, dacht ik, zeker vergeten of over het hoofd gezien. Bij de tweede bundel van dezelfde uitgever, besteedde dezelfde recensent wederom aan ieder verhaal aandacht. Mijn verhaal kreeg dit keer 1 zin: ik heb niet zoveel met LGBTQ.
Dat was duidelijk.
Go, but no show…
Ook komt het helaas wel eens voor dat lezers zich enthousiast aanmelden voor een blogtour maar na ontvangst niets meer van zich laten horen. Dat is niet alleen zonde van het recensie-exemplaar en de plek in de blogtour, maar het voelt ook altijd een beetje naar. Er zijn altijd redenen wel waarom het niet lukt om de recensie te plaatsen of het boek te lezen, en ik ben daar, als ik het weet, ook helemaal niet moeilijk in. Maar helemaal niets meer horen, vind ik altijd een beetje sneu.
Waarom zij wel?
Maar het toppunt van masochisme op schrijfgebied is wel eigen ratings vergelijken met die van andere auteurs. Ik kan mezelf altijd wel een paar uurtjes onderdompelen in zelfmedelijden als ik zie dat mijn boek maar x ratings heeft vergeleken met andere boeken. Weinig ratings wil natuurlijk niet zeggen dat je boek niet gelezen wordt, maar er is wel minder zichtbaarheid, waardoor andere lezers misschien ook niet worden geïnspireerd om het op te pakken.
Dus pretty, pretty please: als je een boek hebt gelezen, zou je dan een waardering of recensie achter willen laten op Hebban, Kobo, of Goodreads? Dank je wel <3
Reactie plaatsen
Reacties